2
Yorum
3
Beğeni
0,0
Puan
1369
Okunma
Sanki Nisan cemresiydi yüreğime düşen yağmurlar,
Tüm bulutlarını toplayıp gelmiştin,
Mavi gökyüzüm ıslanıyordu.
Ve avuçlarım düşen her damlaya amin diyordum.
Bir kırmızı çiçek titriyordu kaldırımda,
Dönüp kokladım seni koklar gibi,
Dokundum ipeksi yapraklarına.
Ve ben kırmızı rengimi sende bırakıp,
Vuslatına özlem deyip,
Kokuna yoldaş oldum.
Biliyorum yağmurlar yine yağacak,
Güneş yine doğacak,
Rüzgarlar yine senden esecek,
Özlem mi,
O hiç bitmeyecek....
___Cengiz Yılmaz/Şiir Baba
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz