2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
952
Okunma
Gece karanlık mı karanlık,
Nasılda bir çırpıda geçiyor zaman,
Düşüyor kapı aralığına gözlerin.
Ve kokun yayılıyor yatağımdan dışarı,
Delice bir rüzgar dokunuyor tenime,
Galiba bu son perde,
Bu senin gözlerin,
Bir düşü anlatıyor,
Ve ellerinde gecenin rengi,
Susuyorum.
Sen sevgili,
Süzül bu gece yaralarımdan içeri,
Dokun umarsızca,
Daha kabuk bağlamadı,
Daha zamansız.
Ve belki göz bebeklerine yazılmış,
Züleyha gibi bir sevda bu.
Hani acıya gülersin ya,
Öyle işte.
Sen sevgili,
Dönüp uzaklara bir gün sana geleceğim dediğini,
Dün gibi hatırlıyorum.
Mevsimsiz bahar düşer gibi yüreğim,
Tenin deki kokuyu
Nisan gibi al gel,
Çık gel bir sabah vakti,
Daha kuşlar bile uyanmadan.
Sütçü geçmeden sokaktan.
Dudağındaki gülüşü getir,
Öp biraz.
____Cengiz Yılmaz/Şiir Baba/27/07/2020
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz