Gecenin karanlığı çöktü,
Sensiz bu şehir’e,
Hava ağır mı ağır.
Her taraf ayrılık kokuyor,
Bir acı çığlık gibi tren sirenleri,
Yavaş yavaş peronlardan ayrılıyorlar.
Sol yanımda bir sancı,
Amansız acıtıyor bu gece.
Boğazıma düğümlenmiş nefesim,
Soluk alamıyorum.
Bir öksürük nöbetindeyim bu gece,
Ciğerlerim sökülüyor.
Sigaram bitmeden yeniliyorum,
Sanki kibrit ışığında gözlerini arar gibi,
Bir kaç martının ötüşleri takılıyor kulağıma,
Üşüyorum:
Hayır titriyor bedenim.
Her giden trenin arkasında tükeniyorum,
Dizlerim bükülüyor,
Islak bir taşa oturuyorum.
Kendimle konuşuyorum gözümde yaşlar,
Gitmesen diyorum,
Kalsan diyorum,
Geceyi nefes gibi içime çekiyorum,
Ölüyormuyum bilmiyorum,
Sen gidiyorsun ya,
Ben burada can veriyorum,
Ben burada can çekişiyorum...
____Cengiz Yılmaz/Şiir Baba....25/02/2020