Gün batıyordu sahilde güneş el sallıyordu geceye,
Aklıma düşüyordun gecenin poyrazı yüzüme vururken.
Martılara ekmek uzatıyordum bir sandalın üzerinden,
Deniz siyaha dönüşürken yıldızlar gökte selamlaşıyorlardı.
Dalmışım gözlerinin rengine,seyrindeyim kız kulesinin.
Gözlerin aklımda renginde bir anlık tebbessüm,
Ne renkti kayıp oldugum O bir çift okyanus.
Çakıramı çalardı gözlerin senin ah be gülüm.....
İşte yine burnumda tütüyorsun,
Taze pişmiş ekmek kokusu gibi...


Özledim sayki ekmek gibi su gibi,
Sayki bir yudum mutluluk gibi masmavi.
Renginin asilinde siyahın,
İçmedigim her damla şarapta son yudum gibi,
Koklamadıgım her gülde açan bir yaprak,
...Tutmadıgım fallarda çıkan son sözler gibi,
Düşkünüm gözlerindeki gülümsemelerine


Sahi gözlerin ne renkti be gülüm,
Yazmakla bulamadıgım hangi çıkmaz sokak.
Okuyup haykırdıgım hangi sokakta nefesin,
Tutamadıgım ellerin hangi şehirde şimdi,
Hangi rüzgar dagıtıyor saçlarını habersiz.
...Kızkulesi el sallarken gecenin karanlıgına,
Çakır gözlerine bir öpücük gönderiyorum.
Öperken gözlerinden:
Bir kırmızı gül bırakıyorum deniz yüregine..
Sana sevdalı bu yüregi bu gecede mahküm ediyorum,
Kıyamadıgım tek bir gülümsemene.....

Şair Cengiz yılmaz...22/04/2011