Güllerin vurulduğu yerdeyim, ellerimde kan izleri
Kulağımda çınlıyor hala can çekişen azrailin son sözleri
Güneş aşağıdan bakıyor kar düşen saçlarıma
Dipnot düşüyorum kül rengi geceye
Yıldızlara bakıp bakıp yüzüme son bakışını anımsıyorum

Hayalinin ateşiyle ısınıyor gönül evim
Sancıları başlıyor yalnızlığın titriyor ellerim
Ebabillerin dönüşüne az kaldı beklemekteyim
Kuduruyor deniz intihar dalgalarıyla fırtınasız ve sessiz
Vakit şimdi, geceyi alnından vurmanın zamanıdır
Ve aşkın yanan fotoğrafta kalan son anıdır.

Ayrılığın senfonisinde kanayan bir notadır
Biriktirdiğim tebessüm çöle dönen yanağımda
Uçar gider, kanatlanır atlar sonsuzluğa doğru
Bu giden kaçıncı beyaz atlı süvaridir faali meçhule
Uzayan bir ömürdür ak düşmüş saçlarımda
Eski bir şarkıdır avuçlarımda mutluluk

Kısa aralıklarla devam eden sevda depremleri
Sayamadım bu sensiz geçen kaçıncı pazartesi
Yüreğimde her gün bir şehir kurulup yıkılırken
Sen vadinde ağlamaya devam et ben susuyorum
Aşka elvedaya hazır ol bir yürek vurulurken ben küsüyorum

Hüseyin Özbay