2
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1149
Okunma
şimdi
kırık bir mavidir
bir incirle bağdaş
yollar, sağ tuşla durmadan yenilenen
o ismi anılmayan çiçek
anılmayan kırmızı
kasımdı hani
ansızın hatırlamıştınız bir sabah.
biriken bir kadının sesi
azıcık bir çocuğun elleriyle
bir kusura vardım ki ah!
elledim göğü değiştiren şeyleri, bu
baktıkça büyüyen pencereler
bunca aşırı yüz, tenha
terk edilmiş bir ülkeye milli marş
yalnızlığa bayrak
ve işte meyve kuşları
kendi ovasında kuru
kendi ovasında ılımlı
unut
sen ki denizi sarsan
söyleyince de büyüyor pencereler
beni her evde sabah
beni her evde bir başıma bırakan yüz
oysa karanlık… oysa koştum
kusursuz çirkinliğimle
bir özre vardım ki ah!
5.0
100% (3)
Cevap Yaz