Gözlerimde kekremsi acılar,
Kirpiklerimde buruk iklimler dökülüyor kimsesiz sesime.
Avutulmayı bekliyordu düşlerim ,
Sığındığım limanından sürgünlere sürdün .
Ciğerim dağlandı yâr...
Gönlüm yangın yeri,içim avaz avaz.
Ömrümde her acıya,
her ayrılığa dimdik durdum da,
yokluğun diz çöktürüyor yâr..
Hangi yollar sana olan özlemimi dindirir ?
Hangi ırmak soğutur kavrulan yüreğimi ??
Rüzgârın yelesinde sesin,
yıldızların ışıltısında gözlerin varken
nasıl dayanılır bu hasrete ?
Biliyorsan sen söyle ..
Söyle ki dinsin beynimi kemiren üryan figanlar.
Dinlediğim her gurbet türkülerinde
Gözlerimin kıyısında biriken okyanuslarla gelme aklıma.
Yokluğuna diz çöktüm...
Bütün yolların ellerini,ayaklarını öptüm..
Bu ne hasret ateşidir yâr, yaktığın ömrüme ?
Seninle vuslatı ömrümüze katık etmek varken
Yokluğuna mahkum etme
Mevsimlerin boynu bükük
İklimler kimsesiz
Rüzgâr başı boş dolaşıyor şimdi
Ansızın çık gel de, dinsin gönlümde sızı ...