İŞGALE UĞRAMADAN YÜREĞİM

mademki şiirde resmedeceksin beni
öyleyse betimle yürek yangınımı
açıklanması mümkün olmayan imgelerle
savur külümü bilinmezliklere
her zerresinde bir tını
karışsın gökyüzünde gri bulutlara

resmet yaftalarcasına tuvale
eser senin
maharetin sende olduğunu unutmadan
kendini muaf tut tüm günahlardan
öyle bir gürle ki
heceler bölünerek düşsün toprağa

sen
ben
söylemleri varken
biz olgusu niye

maviye ne gerek griler dururken
hadi indir fırça darbelerini
bedbin bir resim belirmekte
çizerek kanatsın bütün bedenimi
nasılsa acı çekmiş bir yürekle
Mansur’i bir ölüm her daim şaibeli

sakın ha dünde takılı kalmasın aklın
unut bütün yaşanmış güzel anıları

ele vermeden kendini
bağla gözlerimi
soranlar olursa merak etme
İbrahim’de olduğu gibi
bizim aşkımız da Rahmani derim

tedirginliğin beyhude
sır tutmasını iyi bilirim
hadi bitir şiiri
hadi son cümleni de kur öldür beni
işgale uğramadan yüreğim.

Efkan ÖTGÜN