Bilmem hangi sonbaharın sararmış yapraklarıydık,
kurumuş, dökülmüş…
Sessiz sedasız yalnızlaşan ömürlerin vefasızlığında
Kıymetsiz taşlar gibi avuçlarından kayıp giden yılların
Faydası yok ki günü geçmiş yaşanmışlıkların
Baharı solduran gülüşünde açardı önceleri çiçekler
Sabah güneşlerinde ısınırdı gamzelerim
Akşam yelinde serinlerdi ellerimiz
Sımsıkı sarıldığımızdan avuç içlerimiz terlediğinde
Gittiğin yerleri beğenmezsin,
Bulamazsın,
Benim gibi deli seven
Bulamazsın…
Haberi gelmiş içim yıkımlarının
Bindefa gelir de geçer ızdıraplar
Kaçak sevdalarda yıllandı hayatlarımız gözlerimizde solarken ayrılıklar
Giderken ayrılığın başrolündeki
Senden çalarken bütün geçmişini geleceğini
Aslında yağlı urganı asmışsın boynuna sevdanın
Sevgi ölür mü?
Aşk yalan mı?
Bu yanan ateşin yakanı sensin yananı ben
Bu küllerin ederi benim sebebi sen


….dipnot...
İnsan sebepsiz yaşayabiliyorken
Hiç ölmesi için bir sebep mi olması gerek
Hiç gerek yok şimdiki sevdalar kurşundan beter…