1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1911
Okunma
Gözlerinin hatırası canlandı
Birikmiş her anın geçmişe sürgün ettiği hayatlar
Kemiği kırılmış kalplerin
Nefesi kesilmiş…
Bir bakmışsın yaşamıyorsun
Bir acı ağıtın tam ortasında kalakalmış
Kendinle bir kavga içinde
Bitmez artık…
Kim bir iki nasihat etse
Aklıma mıh gibi çakılmış kırık kapılar, camlar geliyor
Sonrası sızımsızım kara bir geçmiş…
Tuhaf değil mi çok tuhaf
Önce mutlusun
Sonra ölü…
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz