Yine gece
Yine hasretin büklüm büklüm yanımda olduğu saatler
Zamanın acımı nasıl derdest ettiğini hissediyorum
Geçmeyecek biliyorum
Bu zaman kayıpları uyuşturuyor, alıştırıyor…
Baharın yeşilinde gökyüzü maviliğinde
Duygular hep neden yanlış insana isabet ediyor
Ya hep doğru zaman ya hep yanlış insan
Ya hep yanlış zaman ya hep doğru insan
Bu ne kısır bir döngü…
İçimde yarım kalmış bir ömürlük
Yarıda bırakılmış yalnız yollar
İpin ucu kaçtığından beridir benim de hayatım zamana ve yarım kalmışlıklara yenik hep
Yerle göğün arasında ne kadar mutlu insan varsa
Sana bakıp senin gülüşünden ilham almış olmalı…
Zamanın yıprattığı hayatlarımızda sonsuzun seyirliği uzak
Kimim kimsemin beni bilerek bulmak için aramadığı
Sonumuzun solduğu yeni yaşımda
Ellerimizin tuzaklardan kurtulmak için dikenli tellerde umut aradığı
Dön desen geriye, ancak arkasını döner sana
Derelerde akan sularda yazmışlar fermanımı
Sonumu getirmişler davullarla
Duyduk duymadık demeyin tellallarıyla…