28
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1522
Okunma
akşamdan çözülü, bir sabahtı
sonbaharın
eylül serinliğine teslim olmuştu
tüm şehir.
mağlup insanlar geçiyordu,
arsız acıların alfabesiyle doldurulmuş
ihtiyar sevgililer,
duvarlardaki kuşlara el sallıyordu.
yeni yetme delikanlılar
kendi ergenlikleriyle saçlarını tararken,
utangaç kızlar
elleriyle martı besliyordu.
usulca gidiyordu bulutlar,
sahin tepesine
ince bir yağmur dokunuyordu.
ve
ben seni
hala
herşeyi sever gibi seviyordum.
işte herşey böyle başladı,
oysa
hiç birşeyim yoktu,
akıp giden sokaktan
ve
senden başka.
üstelik
sende gidiyordun
hayata dönüşlerimde gidiyordu
gülüşlerin gibi.
ve
ben
sana sözler büyütüyordum içimde,
daha
en güzelini söylemesemde
şimdi gitme çocuk
şimdi gitme..