Çaresiz bakışlarımın ah geçirdiği
Yüreğimin ortasına oturtturulmuş
Kocaman bir özlem
Buğulu arayışlarımın sınırlarını zorlarken
Sevgilinin elleri yok avuçlarımda
Yoktur ışıkları araklayan umut
Asi bir aşkın feryadı var içimde

Sakla beni İstanbul
Kuytu köşelerine
Gün görmeyen karanlıklarına sakla
Kanımda merhametin mertliğini
Dolaştıran kalbimi öptüğümü
Kırık aynalarında kırk parça gösterip
Adam geçinen
Olur, olmaz yaratıklara yansıtma

Sakla beni İstanbul
Kıyılarını çakıl taşlarına çarpan
Sularının derinliklerine sakla
Kadınlığımı ve dalgınlığımı
Şiirlerimden ibaret sanan
Sokak rezili yürüyenlerin
Fistan dalgalarını
Laf işgaline afişleyen
Eyyamcıları uzak tut yollarımdan
İşgale uğramamış
El değmemiş döşüne sakla


Sakla beni İstanbul
Gecene gündüzüne
Yıldızına yalnızlığına sakla
Güneşine sakla beni istanbul
Hasret aklanıyor senin bağrında
Beni özünden
Beni izinden ayrı tutma
Hayırsızlığa ihanete yüzüm yok
Masum bir çocuk gibi saf
Ana kucağına basar gibi sakla
Sakla beni
Koca şehir İstanbul
Sakla....

Sibel Kılıç...
Sevdayeli...