Ziyaret eden yok şu mezarlığı,
Oturduğum evin tam karşısında.
Sanki bana geçmiş boş yalnızlığı,
Oturduğum evin tam karşısında.

Kestirme bir yol var geçer içinden,
Hep fatiha okur geçen içinden,
Tabutla geleni çıkmaz içinden,
Oturduğum evin tam karşısında.

Hatırlıyorum da dün gibi şaşkın,
Ardından uçardım kuş gibi aşkın,
Kurumuş fidanlar sürmeden ışkın,
Oturduğum evin tam karşısında.

Aslında değil mi ebedi mekân?
Oturuma hazır alınmış iskân,
Ne alış veriş var ne de tek dükkân,
Oturduğum evin tam karşısında.

Seni özlememek değil ki mümkün,
Bana miras kaldı güveli kürkün,
Yüzüne bakmadı mevtalar mülkün,
Oturduğum evin tam karşısında.

İnan çok muhtacım bir nefesine,
Servetler dökerdim narin sesine,
Dönmemiş yatanlar hiç gerisine,
Oturduğum evin tam karşısında.

Yâr diye beklerken gelince ecel,
Takipte borç gibi olduk muaccel,
Hiç eskimez ölüm daima güncel,
Oturduğum evin tam karşısında.

Şimdi sıra bende can yok bedende,
Kalanlar sağ kalsın mutlu bedende,
Gelen bulsun beni ahir meskende,
Oturduğum evin tam karşısında.