seni yüreğimle seviyorum
ama yüreğim sen’den yoksun

bir ömre sığdıramıyorum seni
ya bu ömür yetmezse seni sevmeye
seni yaşamaya
ve seni bulmaya
nasıl bir yaşantı içindeyim
nasıl sensiz kalmışım
ve nasıl sus pus olmuş bedenim bir bilsen

sanki kurak bir çölün ortasında
toprağa düşen bir sevda çiçeğiyim
bir damla yağmur yağsa
güneş tepemde parlasa
ve toprak bedenime sarılsa
filizlenecek içimdeki umut
içimdeki yaşama isteği

göz yaşı toprağa düşmeden gel
el ayak buz kesmeden
bedene dar ağacı çekilmeden
ve kör bir kurşun gelip göğsüme saplanmadan

ve daha henüz özlemek bitmeden
yüreğimdeki yangın sönmeden
gözlerimdeki fer
içimdeki sen
benliğimde ki adın silinmeden
hadi çık gel sevgilim

oysa her şeyde seni aramak
her şeyde seni bulmak
ve her şeyde seni özlemek
bir yaşama biçimidir benliğimin

seni yüreğime bastıysam
yoluna baş
adına yemin ettiysem
ve saçının bir teline
tırnağının acısına ağladıysam
ve dünyayı karşıma alıp
dünyaya meydan okuduysam
yüreğimin sana olan sadakatindendir

bu yalnızlık ikimizi öldürmeden
hadi sevgilim yüreğini al gel
yüreğine ihtiyacım var bu aralar

ibrahim dalkılıç

30/03/2017
21:35 İzmir