Bir gün düştüğünde tohumlar can haykırışları ile toprağa
Rüzgarın sardunya kokularına
İki damla yaş bağışlayacağım sana
İki damla yalvarış yakarış
Ve gün batımlarında hayranlıklarım olacak
Tohumların çatlasın tutunsun diye toprağa
Sevmek tanrıyaysa yıkılacağım kucağına
Sarılacağım kapaklanacağım aşkın ayak nasırlarına
Belki sen tekmeleyeceksin başımı
Benzeterek meşin yuvarlağa
Tekmeleyeceksin yar
Tekmelediğin gibi bu karanlıklara

Kimileri gülecek
Kimileri üzülecek buna
Ama asla dönmeyeceğim bir adım arkaya
Belki de tüm çiçekler
Sana getirdiğim tüm çiçekler kuruyacak kucağımda
Yine de ben sevdiğimi söyleyeceğim sana
Gittiğin yollar yol olmasa da söyleyeceğim iki kelime var daha
Seviyorum seni seviyorum eftelya
Seviyorum natalya
Seviyorum allahım onu bağışla bana
İsimlerin ne önemi var ki
Büyük usta söylemişti
Bir çok kadınlar sevdim
Oysa hiç biri olmadılar yanım da
Olan oldu sevdim bir güzeli sevdim seviyorum anla

Ola ki
Yıllarca senin olmuşum senin
Ne günah işlemişim ne bir canlı hayatımda çiğnemişim
Hep seni sevmiş seni örmüşüm kırlangıç yuvası gibi canım hamağına
Ve büyük bir yol bulmuşum konmuşum dalına
Sevişmişim seninle
Yatmışım kalkmışım
Yemişim içmişim
Seni şu yüreğime ekmişim anla

Bilesin
Bir gün sende sevip ben gibi incineceksin
Ben gibi ölüp,ölüp dirileceksin sokaklarda
Hadi gel diyeceksin
Gel ne olur gel
Belki de öleceksin ben gibi gün be gün gece uykusuz sabahlara
Ağlayıp sızlayacaksın
Ve olup biten tükenecek sol yanın sancısında
Bir serçe çırpıntın olmayacak
Duymayacaksın
Görmeyeceksin başka aşkları asla
Ve hasretin çanı çalınacak sabahtan akşama
Akşamdan sabaha

Çan ki dört duvar kılacak gök kubbeni sana
Kim bilir bir yağmur sürüsü oturacak önce yanaklarına
Sonra gırtlağına
Nasıl kesilmişse bağım senden bir iki dudak payınla
Sende süt olup kesileceksin od sofrasında
Sonra dilin sürçecek
Künyem diyecek
Eşim aşım
Yoldaşım diyecek birini bulacaksın bel ki
Beniyse asla
Karanlık günlerin uykusuz gecelerin olacak
Dargın sabahın hırçın yumağın duracak sol yanın yamacında
Tut ellerini işte bu noktada tut yalnızlık dişlerken etindeki çakalı
Dost sandığın yılanı bir daha bir daha
O senden daha çok sevinecek
Daha çok gülecek
Alay edecek bel ki
Ödün verecek
Ve yürümek düşecek tozlu yollara

Öyle çok özlerken seni sen gül oyna
Yine başka dostlara doyma
Ben yine yaşayacağım
Yine sokaklarını karışlayıp
Yine tozlarını yutacağım
Pencerene yine baka kalacağım
Hadi çık çık da pencereye göreyimleri oynayacağım belki
Sen alsan da beni ayaklar altına
Gergefinle gersen de yağacağım sevda diye her tuttuğun nefesin ardı sıra
Yaşayacağım sevdam yaşayacağım
Sırf seninle sevişmek için seninle
Seninle öleceğim anla

Sen yine kendi yoluna koşacaksın
Yine ayni oyunları oynayacaksın
Yüzün kızarsa da kanımdan daha kırmızı olmayacaksın
Ve sana üzülerek bakacağım
Ağlayacağım belki
Ama bilirim ki bu mevsimlerde geçecek
Doğup ölecek

Ve bir damla daha akmalı vurulduğum yerde sol yanımdan toprağa
Sadece senin aşkın hatırına
Bir iki damla daha toprağa

Keşke keşkelerimiz çıkmasaydı önümüze
Dökülmeseydi gülümüz
Sürmeseydi gözümüz
Sürçmeseydi keşke dilimiz keşke
Keşkelenmeseydik
Üzülmeseydik keşke
Bil ki seni çok sevmişim
Bil ki hiç sensiz hayat gülmemişim
Gözlerimi kör kulağımı sağır
Dilimi lal etmişim başka aşklara
Sen görmemişin
Görmemişin

Kaçıncı hayal ruhuna sızdırdığın
Üryan üryan boynuna sarıldığın rüyan
Ellerinden ellerine saldığın haram mayan
Keşke öle bilseydin keşke güle bilseydin
Ölüne dirine gelseydim
Seninle ölseydim
Öl dediğin yer
Dur dediğin gülde
Seninle girebilseydim ayni menzile
Bir kez olsun tabib sarmaz yaramı sarıverseydin keşke
Benim kadar sevebilseydin sende
Neyse

kamil söylemez