Kaçıp gitme sevgili, yol bilmez benden başka.
Koysan da bana engel ben bilmez senden başka.

Köze döndü yüreğim tutsak oldum bu aşka,
Söz geçmeyince kalbe, can bilmez candan başka.

Mecnun’um dalsam çöle, Leyla gerek bu aşka,
Ararım da bir vaha çöl bilmez günden başka.

Yol bekleyen gözlerim küser oldu bu aşka,
Akmasa da yaşlarım hâl bilmez gamdan başka.

Hasta düşen bedenim isyan eder bu aşka,
Doktor doktor gezerim, tıp bilmez fenden başka.

İnadına mı yaptın, umut verdin bu aşka?
Ağır oldu bedeli dert bilmez sondan başka.

Az da olsa bir umut bulamadım bu aşka,
Ölüm gelse kapıya kalp bilmez ondan başka.

Ne sabır kar ediyor, ne yalnızlık bu aşka,
Yolum düştü Veli’ye, Pir bilmez dinden başka.

Rüyamda, hayalimde ömür verdim bu aşka,
Hesap sorsam maziye gün bilmez dünden başka.

Danıştım çok bilene: Bir salık ver bu aşka,
Anlattım salya sümük, dost bilmez cemden başka.

Dur Falcı! Söyle bana: Ferman var mı bu aşka?
Ne kavuşma, ne umut, fal bilmez cinden başka.

Durup bakma uzaktan gel, sahip ol bu aşka,
İsterim bir gül bana, yar bilmez kinden başka.

Hak mıdır bunca emek çile dolu bu aşka?
Umut aradım dağda, dağ bilmez nemden başka.

Meylere dalan Macit çare arar bu aşka,
Bel bağlamış şaraba, mey bilmez demden başka.

Mehmet Macit
05.03.2017
Dikili/İzmir


şiirimi günün şiiri seçen seçici kurula teşekkür ederim