yarım kalan düşler gibi yarım kalmıştı sevdam.
dökülmüştü zamansız gözlerimden damlalar.
gizledim yüreğime senli anılarımı,
yıllanmış şarap gibi mayalandı özümde.
sendin yarım kalan,
sendin beni için için ağlatan.
sensiz geçen yıllarım ömre dahil değildi.
seninle geçen her anım birkaç ömre bedeldi.

yasakladım hayalini bütün hücrelerime,
yasakladım sol yanımı seni soran dillere.
hani olurda bir gün aklıma düşersin diye,
siliverdim tüm izleri belleğimin içinden.
isyan ettim şarkılara;
‘’Unutmam asla seni ‘’sözleri de yalandı.
bulduğum her kağıda binlerce defa yazdım.
‘’unuttum’’,
‘’unuttum seni’’ diye.
belki de,
beynimin karanlık dehlizlerine saklanmıştın gizlice.
kim bilir?

bilir misin sen?
ölümüne bir sevdanın ‘’artık yasak’’ denmesini.
kurulan hayallerin,
yaşatılan tüm umutların yok sayılmasını.
şimşekler çakarken yüreklerin içine,
yıldırımlar düşer beyin hücrelerine.
sol yanını saran iflah olmaz sancılar,
ince bir sızı olur yıllar boyunca sürer.
seneler geçse de yasak asla değişmez.
müebbet miydi ceza?

bilir misin sen?
böyle bir yaşamı kim seçer?
kim katlanır böylesi tufanlara?
ölmek en kolayı olurdu ancak;
unuttum sandığın bir cümle,
beyninin kuytu köşelerinden isyan eder duygularına.
dikilir karşına düştüğün her çıkmazda;
‘’belki bir gün…’’

Mesele değildi,
ıstıraplar içinde bir geceyi sabah etmek.
mesele değildi,
güneşin aydınlığında bile kendine karanlık bir dünya örmek.
mesele,
kendine kestiğin bu cezayı gülmeyi unutarak ödemekti.
tüm varlığımla ödedim bu bedelleri.
acaba gülmek de neydi?

bilir misin sen?
sana aşık bir yüreğin yıllar süren içten içe intiharını.
sarılıp bir kefene geceyi güne katıp,
yatağını mezar bilip titreyen bedenleri.
bilemezdin elbet.
bir kez geriye baktın mı?
cesaret edip sorguladın mı?
anlamak bile istemedin sana olan bu aşkı.
merak edip sorma sakın,
geride bir isim kaldı bıraktığın enkazdan.
belki de bir hiç…

sensiz geçen yılların tamamına değecek,
son bir iyilik yap bana.
bir gül dik mezarıma,
goncaları açarsa bil ki affettim seni.
sende affet sevgili.
duyarsın bak o zaman senli çığlıklarımı,
rüzgârların sesinde.

Mehmet Macit
26.02.2012
Dikili/İzmir