Kalbimdeki arzuyla, zamanımı yararak
Al bayrağımı tutup, ah, çocuk olabilsem!
Gülleşen dillerime, tatlı sözler sararak
Al bayrağımı tutup, ah, çocuk olabilsem !

Devşirsem çocuklardan, bayramın neşesini
Kıpırdatsam dilimle, kalbimin nağmesini
Ah, unutsam bir anlık, zamanın öfkesini
Al bayrağımı tutup, ah, çocuk olabilsem !

Ey benim yavrularım, söylenecek sözüm çok
Şu anda yokum diye, siz sanmayın közüm yok
Fısıltı değil sözüm, dile vuran özüm tok
Al bayrağımı tutup, ah, çocuk olabilsem !

Zamanımın yaprağı, acımasız koparken
Sizleri lafla değil, yüreğimle öperken
Şimdi artık günümde, sonbahara saparken
Al bayrağımı tutup, ah, çocuk olabilsem !


NOT. Değerli Gönül Dostlarım,
25 yıl memleketimizin çeşitli yerlerinde Türkçe- Edebiyat öğretmenliği yaptıktan sonra, 2006 yılında emekliye ayrıldım.
Şöyle bir maziye bakıp, hatıralarla başbaşa kaldığımda çok şeyi unuttum. Ama unutmadığım tek bir şey vardı. Çocuklarımın tebessümleri ve onların çocukça heyecanları...
Bugünde 23 Nisan için yaptıkları son provalarını seyrettim ve hislerim harekete geçti. Hemen duygularımı mısralara döktüm. Yukarıdaki şiirimi sizlere ve bütün Türk çocuklarına hediye ediyorum.
Yüzünüzde ışıltılar hiç eksik olmasın. Selamlarımla. Ömer Öner