TANIMSIZ HAYALLER
eski bir yalnızlıktı
hatırımda kalan
evet, adını kalbime kazıdığım
sensizliğin yalnızlığıydı
sensizliğe acı çeken, limanlarımız var
yakamozlarla yırtınan

şimdi
dalgaların kıpırtısı sesleniyor
titreyen dudaklarıma

biz,
alevden ırmaklarla yıkadık yüzümüzü
göz kapaklarına gizleyip
benden sakındığın sevdan
umarsız ağlayışıdır gecelerimin

gecelerime yansıyan ayna
her gece hatırlatır
anlatır
yansıtır
günahlarını bana

kapanmayan yaralarım kanayıp
sızıyor dudaklarımdan
tanımsız hayaller
buğularken düşlerimi
içimde, çürümeye yüz tutmuş coşkuları
yeşertmeye çalışırım günbegün

sensizliğin ayak sesleri
kamçılarken kalbimi yokluğunla
yürüdüğümüz kaldırımlarda
her gün bir can veriyor akşamlar

sevda yorgunu avuçlarım
mecalsiz el sallar
benden her gün
biraz daha uzaklaşan umutlarıma

Sabahat Çelik

Bu şiiri seslendirme nezaketinde bulunan torunum Damla Çelik’e teşekkür ederim