Türküler yanar bir ezginin buğulu sözlerinde
Yapraklar tutuşur, gök alev alır sessizliğin çığlığında
Küçük bir çocuğun ağlayışı çınlar kulaklarda
Bir daha söner yıldızların ışıltısı

Kaldırımlarda eşsiz bir fidanın gölgesi
Bir sancıyla uyanır gecenin bir yarısı
Her dem aydınlık her dem hüzün
Bir fasıl olur geceye, sazının telindeki nağmeler

Gün doğar hep aynı, aynı yerden
Düşlerde saklı kalır en büyük temennisi
Sisli bir sabah anlar, ölümün sessiz gidişi
Bir daha söner yıldızların ışıltısı

Semaya ürkerek bakar her gece
Karanlık dipsiz bir kuyu, sinsi bir korku
Gözlerinde bitmeyen bir hüznün örtüsü
Ah sussuşu, sazının telindeki ürkeklik
Söndürür aniden yıldızların ışıltısını

Kirpikleri kelebeklerin yaşam perdesi
Tebessümünde bin gizem, nakış nakış sesinin tınısı
Geceye yaslanır, ah bitmez dudaklarında bir türkü
Söndürür aniden yıldızların ışıltısını


Güllü ERSOY
Fotoğraf: Mustafa Küçüktepe