“-rahmetli.. Mustafa ağabeyim bana..
“gel höle annacıma gel” dedi,
Gabışın Musa bir de köy imamı varlar..
elimi tuttu koyuvermedi
gözlerimin içine içine bakıyor,
küçülmüş gitmiş o koskoca, iri-yarı adam,
ayak ucuna diz çöktürttü.. usulca beni
rahmetli..

göz pınarları boncuk boncuk domurur
ama nasıl.. nasıl bakıyor
anılarımda en büyük, en güçlü, en cesur
bu hali içimi yakıyor
ama elden ne gelir,
neden medet umulur
servetinden geçsen var mı faydası
o gençliği geri getirir mi?

epey bir zaman sonra
“hakgını halal et bizim o(ğ)lan” dedi
“…”
başımla “-hı hımm” desem de
“hakgını halal et gardaşım” diye tekrarladı
bunca zaman beni beklemiş belli
benim hep hayalimde yaşattığım gibi,
ne zaman aklıma gelse;
gözlerimi doldurur anıları hâlâ
“bir gün Mustafa abey kadar
büyüyecek miyim acaba
ben de onun gibi herkesi koruyup kollayacak mıyım”
derdim ya hep o zamanlar
belli-belirsiz bir sesle
yine
“-hakgının halal et bizimo(ğ)lan” dedi
“ne demek” dedim..
“ne demek, kat kat helal olsun abi”

“..”
“asıl, sen bana hakkını helal et, büyüğümsün
az mı kahrımı çektin abi bee,
elinde büyüdüm”
sarılıp yüzünü elini öptüm
“-az mı emeğin,
az mı hakkın var üstümde ”
..
“-gatın gatın halal olsun
gatın gatın Ismayıl gardaşımm” dedi
….


dura dura, nice sonra yine
“benden yannı da bin gatından halal olsun …
emme
…
sen bin kerre halal etsen dee…
halal olcag mı bakalım
ne annadıyo hoca
“Allah Teala, huzuruma
….
ruz-i mahşerde
..
gul hakkıynan gelmen” deyoru,
…
Gabış’a bakdı..
o da gözleriynen tasdikledi

“gardaşım Ismayılıımm
sen halal etsen de benim işim zooor
bek!..zor bizimo(ğ)lan
bek zor gardaşım”
“…”
“Ismayıııll”
“..”
“hakgını halal et gardaşım”
deye siğiim siğiimm ağladı”
elinin yanıyla gözlerini sildi
..

“- rahmetli, nur içinde yatası
elimi iki elinin avcuna aldı
fersiz gözlerini gözlerime dikdi..
tövbe istiğfar eder gibi
“-bak hinci Ismayıl” dedi
“-Ismayııl..hani anana gellaba deridim ya”
“-hı-hı.. seni pek çok severdi.. rahmetli,
kabiri cennet olasıca
nur içinde yatasıca
seni çok severdi”

“-ben de gellabamı bek severdim”
“-bilmen mi.. abi
“Mustafa kardeşim şunu kolla” diye”
hep senin yanına verirdi beni..
..!






“-essahh, yalan deği(l), dooru.. doru da
asıl mesele..
o iş senin bildiğin gibi deği(l) Ismayıl
emme tabi sen nerden bilecen..
benim puştluklarımı, şeytanlıklarımı..
…
gellebam…,
sen bilmessin gellabam
..
gızoğlangızıkandan benim gellabamıdı
eller gibi gellaba demezdim
illem “gellabam” derdim..
bek hoşuna gederdi
sanki duymamış gibi
“enh” derdi
ben o çocuk halımınan gene ta huramdan
“-gellabaamm” derdim
bek severdi
benim, çocuk-çocuk “gellabam” deyişimi
“Musduk gardaşıımm” derdi
canı gönülden, canevinden
“Musduğuumm” derdi
başga bişiy demezdi..
…