Hasan Agam; Ümmünün dayısı
Yusuf Agam Hasan Agamın emmisinin o(ğ)lu
Ümmü benim öz-be öz yeğenim..
ıramatlık Durmuş Agamın gızı
ordayın deye şükrettim..

bu şerefsizlerin neytce(ği) belli olmazdı
sallandık ovaya aşşa yüzün-guyu
bende dovaların yüzbini bi para..

şöfer Sepetç(i)o(ğ)lu,
“-Hasan abey, Musdabeynen gavilleşdik de
iki yüzlüğünüzü taha alcan”
“-sen öğüne bak bizimolan”
“-hinciden deyen de, ..”
..?
“-hemi siz bö(y)le demediydiniz,
hani o(ğ)lan …” d(iy)ecek oldu
Yusuf agam
“sür ulan!”
Hasan Agam;
“-ulen bak.. senin ananı, avradını .. !!!!”
“-şakadan dedim Hasan abey yauu,
valla şakadan,
şaka ederin.. ha me(v)zu değişsin
nayet bu bi hayır işi, biz..
biz de sayanızda bi sevaba girelim
valla beş guruş talep etdiğim yok Hasan Abey
bu gardaşın yoluna gurban osun valla-billa,
senin gibi emmi-dayı mı var” deycek oldu geveledi durdu
gözünü dört aşdı garannıkda..

“-işine bak! canını sıkma i(n)sanın,
gatil etme adamı”
Akyolu da döndük, şöfer şavkı aşdı
yardık getdik, Payamdaş, Depeyurt,
Zırtlandere, ovanın yüzü
öğümüz şavkardı
her çalı gözüme candırma ğibi gözükdü..
ya peşimizden etişillerse?

ben Ümmünün yandayın,
dönüp onun yüzüne bakamayon
ömr-ü hayatımda ilk diba o ğün cibe biniyon
“Allah sonunu hayretsin..
emme çok gorkuyon,
ömrübillah okuduğumdan çok dova okuyon

..
..
kendime de
Ümmüye de
Sarı Yengeme de
İrbeme, yeni ğeline
evlerde galannara
o(ğ)lum Osman..
gonşu Sümen..
Allah vere de bi nifak çıkmasa
gavga-nize,
çekiş döğüş olmasa
…

anasını
avradını
sülalesini
yedi ceddini
...

kucağından çekip ala(yı)n mavzeri
Gara Hasanını daa, Kör Yusufu daa, şerefsiz şöferini dee
emme olmaz gari
get nalet ossuun
………….
dönme zamanı geşdi..
iş bitti..