Sensiz de geçermiş hayat ,öğreniyorum ...
Sensiz de uyuyor, uyanıp güne başlıyorum .
Ölümü özlesem de ölünmüyor... Öylesine yaşıyor,
zorlukları bir bir, sessizce aşıyorum ...
Sol yanımdan darbe aldım sadece...
Birazcık sendeledim, olsun! Ayaktayım.
Dönemeçten önceki son duraktayım ...

Yeni bir yıl gelmiş, zaman anılara hüzün serpmiş .
Sensiz de sabah olur ,gün ışıldar ,
Eskir, solar, akşamlara erermis ...
Ayrılığın karası, gecelere sinerken;
bir yıl daha, ömrümden ömür geçmiş ...şaşıyorum!
Dönemeçten önceki son duraktayım;
Gelirsen adresim belli; gelmezsen çook uzaktayım ...
"Bekle" desen de olur!
Bak nasıl uzakları şimşek misali aşıyorum ...

Olsun be yâr’im! Ardına bakmadan
gittiğinden beridir, kalsam da yarım !...
Çok şükür hâlâ hayattayım ...
Bilirsin, sen kırıp dökmede mâhir ;
Ben, onarmalarda ustayım ...
Haber vermekte fayda var!
Dönemeçten önceki son duraktayım .
Dönersen adresim belli ;
Dönmezsen çook uzaktayım ...

Sen! Acıyan yanım! Gönül gözüm ,yürek kâr’ım !
Ya gelmezsen diye korktuğum?
Artık saymaz oldum,
gidişin kaç yıl ,kaç ay ,kaç gün...ömür doldurduğum!
Çözülmemişken ayrılığın kördüğümü...
Ayırt edemesem de dünümü bugünümü...
Ölümüne yaşayıp ,bedeni taşıyorum ...
Unutmaya çalışıp, olmazları aşıyorum ...
Haberin olsun! Dönemeçten önceki son duraktayim
Sorarsan adresim belli; sormazsan çook uzaktayım ...

(...yine de canın sağ olsun...Yine de kardelen gibi hep umuttan yanayım....)

Ayşegül BAHÇECİ
01.01.2017