“-eyi evlerimize da(ğı)ldık daa
ben uykuyu-muykuyu gaybettim
zabbah da zabah oldu ğözümü gırpmadım
iki ğözüm öğüme aksın..
len bu nası iş yau,
el bana ne demez epap,
bi yandan öz be öz yeğenim
öte yanda oğlum..
beri tarafda verilmiş söz..
Hasan Agamın lafı üsdüne bi laf olmaz
sen gıçını yırtsan.. dineme-annamaz
neyden.. ne deyen.. nere ğeden!
Ce(he)ndem bunda daha azametli olamaz..

öte yandan yetim..!..?
Ümmü’nün bobası dedesi mefat etmişler
benden başka emmisi, ya(hu)utda dedesi ossa
hadi neyse.. bit aha?
bitecik “ad aldığım” Musduk agamın amaneti
benden başga kimi-kimsesi yok..
öğünde arkasında başga bi başdutar
arkası galesi olsa hadi bi(r) taha
emme yok!
hadi bi taha; yani ona sahap çıkmak,
arka-ğale olmak,
gol ganat germek,
göz-gulağ olmak
bobalık, atalık etmek bana düşer..
bi(r) de benim yediğim boka bak
yazzıklar ossun bana;
benim gibi emmiye..
gol ganat gerecek döyüse
goca Hacılar sülalesinin baş dutarına..





etdim-edemedim gecenin geç yarısında
gakdım getdim dayandım gapısına
yengem dineldi annacıma..
“-yenge!” dedim.. diklendi valla
“hu sahat sen benim gapımı neye deriyon
yeni evli oğlumu uçunduracan mı?
..
“-bizim takkamızı öğümüze eğdirme
bu o(ğ)lan sık sık gelip getmesin e(vi)nize”

“-sen kimsin yaa
ilcimin kilcimin.. hu etdiğin lafa bak..
Sümen gızımın nişannısı
sen ne demeğ isdeyyon Musa
sana verdiğim emekler haram
zehir-zıkkım ossun işallah
hiç hatırımız yok muydu da;
Alla(h)p da belokunuza versin işallah
??
onnar nişannı deği(l) mi?
kime ne.. kimse kıyası bok yedisi olamaz?
hemi dee; sen takkanı neyye öğüne eğiyon kine
böğüne gadak aklınıza gelmedik de
yetimlerimin hakkını yerkene eyiydi de
nişanda-düğünde yoğudunuz da
hıı?
hinci n’oldu?
hinci mi aklınız başınıza ğeldi?
şerefsizleerr!”
“-?”
“-yenge gızın varısa da;
o(ğ)lun da var..
İrbemi de unutma!
dosdumuz varısa da
duşmanımız da var”

“-o(ğ)lumu herkeş benden fazla mı düşünüyo da
kimse kiyası!, .okyedisi olmasın
olum da var, gızım da,
anaları da..
..

onnarın anaları da benin, bobaları da
gelip gedip herkeş laf dokandırmasın
böğün mü aklınıza geldik..
gocam vurulduğunda nerdeydin..
bu benim davam de(ği)l
seninidin utanmaz!..

isan olaydınız da ha nişannarında-düğünnerinde
kendi gardaşlarım, akrabalarım olmayaydı vay halimize,
kendimiz çalıp,
kendimiz oynaycağmışıyız…
hepiciğinize yazıklar ossun..
hele sen hiş gonuşma.. edepsiz..
hele hele sana verdiğim emekler gözününen dizine vursun..
sanki ben bu çocukları daş yarığından aldım
neyimiş takkalarını öğnlerine eğiyollarımış
takanıza sıçayın hepinizin..

durdun-durdun
demek hinci İrbem senin yeğenin oldu öyle mi
bize kimse garışmasın..
ötüyon Hasan emmim,
dün görümcem olcak içinden yanasıca
böğün sen,
olmaya gomaya yermeyesiceler
ata oldular
akraba olcakları dutdu gebermeden gedesiceler

nişannı.. onnar nişannı..
bunu da eyi bellen, hemi de..
o(ğ)lumu.. İrbemi file de diline dolamasın hiş kimse
emme dokuz o(ğ)landan can güyem
bunu da eyi bellen! işinize gelise de
gelmezse de
tamam mı
ciğerinden yanasıcalar
gannar kusasıcalar sizi”
“bunu böle demecedin yenge!” dedim…


gadıncaaz haksız mıydı!;
emme elim aya(ğl)m zangırdadı..
ayaklarım dutmayvıdı,
ız daa galbim durcağdı
yıkılıp galcağdım, neyise de
boynumu bükdüm doru eve..
haksız mıydı
Hatma Yenge
..

nutgum dutuldu, kötü oldum
gerisin geri getdim izimin üsdüne
bekledim bekledim
Garaçalının guytusunda
“gaçır gızı” decen
Sümen geli(r)se
bi garaltı peydah oluyo(r)
“hıh” deyon Sümen
ı ıhh de(ği)l..
gün ağşama gadak geli(r) herifci o(ğ)lu
gece neye gelsin..
dağdakı çoban
kırıklığa gelmeyo ya
nişannısının evine geliyo(r)
haftaya da düğünü var
bi taha da kim arar
kim sorar
…
Sümen –mümen gelmedi tabi..
zabaha gadak bekledim
olca(ğı)ndan değil de
ha iş de
bizin ki bi mali hülle..

gel bana sor.. zor iş beee!
nası çıkcaz bu işin içinden
nası çıkcaz el içine..
ne nalet bi işgence bu böyle..
Gayya Guyusuna düşmüşün sanki
Ermanı mezalimi
bi(r) mali hülle…










Rahmetli Meyremce