Sen ki;
Yeryüzünün zifir karası gökkuşağı

Sen ki;
Gül yüzünde dikenlerine sevdalandığım
Yardan alınan yaraya sarılıp
Yokluğunu varlığına sakladığım

Varlığıma armağan,yüreğime zindan sevgili

Bir bana ilaç olmayan zamana bırakamadığım
İyileşmeyen yaralarımın en güzel sızısı...

Sen ki;
Bedeni yılların tersi,
Yüreği inadına çocuk kalan saf yanım
Seninse solunun safına alamadığın...

Kandığım en güzel yalansın
Tamamlandığımı düşündüğüm yarım kalışım.

Sen ki;
Birbirine küs iki düşümün barışısın
Ayların peşi sıra yalnız geçtiği
Yalnızlığımın en güzel çokluğusun
Bolluğu bereketesin yüreğin

Geçtiği yarayı deşen
Arsızca kanayan yar(a)sın...

Sen ki;
En çok yokluğuyla yaşattığım
Solan baharlarıma soluk olma çabamsın

Dikiş tutmayan sevdamın,
En güzel aşk işleyenisin

Sen benim alışamadığımı,
en sadık halimle sevişimsin...