o zamannar bizim iki belik üş-beş geçi var
Çakalo(ğ)lunda katınç,
çebişler de geçiye gatılınca barabar
baya kömelendi sürü,
ağşam üsdü illem karşı çıkmak ilazım geliyo sürüye
emme dedem gün daralmaya başladı mı yes ediyoru
Gorunun eteğinden varıyoru geçilerin anacına
Garadepeye atladıyllar, yallah köye
o ğün dedem gene badaşık getmiş çobanına

dedeceğzim ne gadak saklasa da besbelli
gene siğim siğim a(ğ)lamış, mahsın gözleri
Aşşa Çeşmede annacımdan geldi
görürüne-ğörmez.. içimin yağları eriyvidi

etdim-edemedim; “-n’oldu dede”
ha bire sımkırdıyo, burnumun dire(ği) sızıladı
gözlerim acıdı..
her zamankı gibi gatliken “hu” demeyoru
“-yau n’oldu”
okarda Allah var.. aklıma
“Çakalo(ğ)lu bişiy dedi ellehem” deye ğeldi,
iki adım atdım atmadım,
bakdı Osduğa uylacan,
golumdan duttu çekdi, “sana hu desem yalan,
garibenin ne güna(hı) gaba(ha)tı var,
Gıbleye taraf döndü..
Goru’nun eteğine taraf; bakdık barabar..
isdikametimiz de o cenaha çevrildi
elindehi deyneğinine(n) işaret etdi..

“-hooo garşıdahı bi uşdan bi uca geden sürüye
eyicene bi bak daa Del’o(ğ)lan gapdırmış bi hava..
“-için sızlamasın.. akışıp geder popaz döyüsün ağılına
benden çaldığı sarı liralar yetmedi
Garahacının sürü de Miyeser’e ğaldı, çoban Del’olan da
Güneyinin Eteği “Sarı Tarla”
Gorunun Eteği Sarılara “yurd” oldu,
o şerefsiz benim çobanımıdı”
“-biliyorun” deye başımı salladım..

ben de işte ha! “benin” deye
“Hacıbe(y)”nin oğluyun deye geziyorun
bobamın, dedemin kemikleri sızılayoru
yapdıkları yannarına kâr
Miyeser Ğelin onnara yâr galmamalı
Hatma Ğelin’i verdiler, verdiler de n’oldu
yolu bizden değil.. gapısı bizden yana açılmadı ğetdi..
yetmedi bi de gızını da Çil Hasannara beşik kertmesi etmişler
analarından emdikleri südü
burunlarından fitil fitil getirmem ilazımıdı
emme narasın.. gari o vahtım yok!
gücüm yetmeyoru, yetmeyyoruu!

gücüm yetse onnarı deği(l) gapıdışarı
evelki halım olaydı
sışmaya çıkartmazdım evelallah
daşlarının üsdüne daş godurtmaz
takkalarını öğüne indiridim emme
benden geşdi ne fayda
o ğünüm yok, elimden ne ğeli
ele-ğüne erezil ürüsva etmez miydim ben onnarı
dedim ya benden geşdi gayrı”
deye ilendi, hüngür-hüngür ağladı
“-ben varın” !!!
…??
“-ben varın dede!” dedim
“-senden geşdiyse de
benden de geşmedi ya
eveallah..
ahdını goman onnarda
analarından doğduklarına
bin pişman ederin nerde bi Sarı varısa”






o an etibarıynan
hepiciğini birer birer kessem
zerre mıkdar vizdanım sızlamaycağdı
zatinden Helime Ebem..
emmim ıramatlıya ağlar
bobamın ardından yatar-gakar ağıtlar yakar;
sebep olarak Sarıları görür
fırsant buldukçana söylenir..
Sarılara bin betdova eder.. ilenir;
uvanır..
dişi kitlenir..
zokurdanır durur
beni fitler..

önüşleri ga(a)le almazdım,
“hı” der geçerdim
el gadak çocuk ne bilir
emme zamanna kinnenir;
öç almaya yemin-billah eder
öyle-böyle deği(l) gan düşmanı olur
garazlanırdım….