Seni tanıdığım zamanlardı,
Küçücük bir fidandım.
Toprağında filizlenip ,
Yavaş yavaş kök saldım.
Güneşti rahmetti şefkatti derken,
Tomurcuk açtım... Goncalandım...

Yıllar huzurla geçti gitti .
Yer gök aşkıma şahitti
Gül yetiştirdim; gül demek; emek demekti .
Gün bize tebessüm etti
Gördükçe sevdalandım...

Zamanla mevsimler değişti
Hep bahar kalacak değildi !
Hazan oldu ,kar kış geldi ...
İmtihanlar çok çetindi
Ayaz vurdu ... Hastalandım ...

Olsun ... Yürekte, hep sevda vardı.
Sevdaya, her mevsim bahar’dı!
Yagmurdu fırtınaydı borandı kar’dı ;
Bahar saydım dayandım ...
Toprağım bildim seni,
Gurbette bile olsam ;
Yanımda sen varsan, bana her yer sıla’ydı.

Depremlerle sarstın bazen ...
Gönül dalımı kırıp ,yapraklarımı döken ...
Yine de sana darılmadım ...
Kökümle hep sağlam kaldım,
toprağını incitmeden...

Seni tanıdığım zamanlardı;
Tam bir sevda mevsimi;
Rüzgar burcu burcu aşk kokardı .
Taptazeydi her güzellik...
Hayat toz pembe masaldı....
Ve ben küçücük bir fidandım ...
Toprağında filizlendim...
Bir seni vatanım bildim...
Bir sana sevdalandım!
Hep sana sevdalandım...


Ayşegül Bahçeci
21.12.2016