Hadi ısmarla üç beş okka umut,
Yana tara saçlarını demem mi
Yoksa olmalı tek tasam?
Gönülsüzüm bu gün takriben bir ömür seyrelmedi mi,
Bulut üstünde yerleşik bir hazne
Hele ki nice ruh şehit mertebesinde.

Osmanlı tokadı tüm hezeyan,
Yanağın pembesi ve utangaç bir cümle
Adına insanlık denen zafiyeti takmışken koluna,
Gök kubbede kayıtlı nice delalet
Yine Tanrı’nın matemi yine zifiri kara
Süregelen boyutsuzluk.

Saf kan hüzün bu gece ve dün
Biliyorum ki kavuşmak ne yalan ne de mümkün,
Demelerime de bakma yiğidim,
Sanır mısın ki huzura erecek bu beden,
Kovuşturduğum en akılsız darbe yine:
Besle kargayı oysun gözünü
Mademki muteber bir tekerleme…

Kala kaldı iki elim böğrümde,
Pejmürde bir gölgeyim artık
Yanarken ince ince,
Sabrımı sınıyor madem Tanrı,
Çok isterdim biliyor musun;
Yatmak boylu boyunca o musalla taşında senin yerine,
Artık kalmazdı da dert tasa,
Dünya malı dünyada kalır be yiğidim,
Demez mi anam:
Hem senden sonra
Kim öle kim kala?

Affet beni de diyemem,
Şanlı yangınımın şerefsiz mihrakları yine
Koyun koyuna şu gönül denen cenderede
Hele ki sen tutmamışken ellerimi,
Bak koyuverdik seni de
Oysaki söz vermiştin yetimine,
Hele ki sakınırken sağ gözümü yandaşından,
En kısık terennüm asılı bu gün mabedimde,
Soluk bir yüz soluk bir ikrar,
Damıtılmışız bir kez masumiyette
Varsın çok görsün cümle âlem,
Kanım nasıl da akar deli deli,
Solum buruk be yiğidim
Sağdıcım mı kim bu cenaze denen düğünde?
Önce isyan sonra yine sol yanım:
Hele ki taş, taş üstünde kalmamışken
Beyhude bir seferiyim mademki hayat denen güzergâhta,
Çal sen de kalan neşemi,
Boya beni renginle:
Kanım al yüzüm ak.

Gün devrildi yine yiğidim;
En cafcaflı hüznü yaşıyoruz bu gün
Tek yürek,
Bekle beni cennetinde yiğidim:
Er ya da geç dirileceksin sen de ölü yüreklerde,
Kopmadan kıyamet
Biçare olsak da
Nöbette İlahi Adalet.