Atadan yadiğar kalan bu yerler,
Gönül hududunda kalmadı Anne...

Soylu kubbelerde öksüz sedalar,
Gönül kasvetimi almadı Anne...

Zaferler semaya taçlar takarken,
Ruhuma hasreti dolmadı Anne.....

Eski çırak her gün el etek öptü,
Şehit kanlarımız solmadı Anne....

Dost bizi bıraktı çar naçar öksüz,
Vefa benliğini bulmadı Anne...

Kadırgalar öksüz, kürekler öksüz,
Akdeniz ’e bir kez dalmadı Anne...

Frengistan bizden emir beklerdi;
Bu kukla beyinler salmadı Anne...

Tuna bekler idi akıncı sesi;
Kısrak kişnemesi olmadı Anne...

Tuna bir çağlasa hazin bir sesle,
Garip aşık sazın çalmadı Anne...

Tekbirlerle ruha dolan sabahlar,
Hicran acısından doğmadı Anne...

Gidem dedim sefer sefer Balkana,
Olmadı sevdiğim; olmadı Anne,

Huzur çağlarına hasret öldüler,
Öksüzün yetimin feryadı Anne...

Nice canlar gitti kara toprağa,
Ruhsuz dünya duymaz imdadı Anne....

Dünyanın gözü kör ,kulağı sağır,
Zulm oldu güçlünün soyadı Anne...

Haklı güçlü değil,güçlü haklıymış;
Silindi haklının her yadı Anne....

Bir garip dilenci olsam yalvarsam,
Şifadır Rabbimin her adı Anne...

İhmal etmez zulmü; bir mehil verir,
Titredir bu arşı tokadı Anne....

Zulüm dağlar gibi güçlü olsa da,
Kalmaz sinek kadar takadı Anne...

Ölüm kadar güzel bir bahar yoktur;
Bütün çareleri tıkadı Anne...

Bütün yollar elbet Yaradan ’adır;
Ecel kapımızı tıkladı Anne...

Musa DOĞRUER(Teslimi)
15 Ağustos 2015.