Kefeni beyaz Zemheride kapımdasın ölüm
Kara gecede gelişin hayra alamet değil
Dokunma saçım örüklerine kalsın yadigâr
Varsın sessiz çığlıklarım duymasın annem
Çek götür korkak yanık bedenimi Aladağ’a

Dem tutar keyfine cehennem alazı
Kilitlenir sesim sarılır kekeç dilime
Sesimi yuttum nefsinle duyamazsın anne
De hele ölüm ne yana düşersin
İnkâr etme izlerin karlı Aladağ’dan

Yanıyor ellerim aklım kan g/ölüme
Ölüm ki ulaştırdı gökyüzüne bir çırpıda
Kan t (y)utmuş yaşamsız çocukluğum
Seni seviyorlarım kan davalı bekleme anne
Uykularım ağırdır eteklerinde Aladağ’ın

Karıncalar ki meze diye tatmaz
Yanık dolu mazlum çocuk bedenimi
Masum feryadın arşı yırtmasın anne
Yandığım acılar hayaller değil asla
Benden büyük çocukluğuma armağan Aladağ

Arkası saklambaç kilidi paslı kapıların
Ceplerim beşer onar azar tehdit barınır
Ne vakit ebeydi buz yüzlü Azrail
Ölüme yakalanıp sobelendik yangınla
Müstakil acıların tadarsın zaferle Aladağ


NoT: Aladağ kız yurdunda yanan öğrencilere…