Defter karası çizgiler üzerinde
mürekkep damlıyor her bir yanına
yalıyorum mektupları en köşelerinden
dilimde bir koyuluk,bir mayhoşluk
konuşuyorum öylesine




Ah!Sevgilim,sevmelerini çürüttüğüm,korku bakışlım.Ah!Sen..
Senin yüzünden batacak masalar
yağmur iri düşer yaprakların üstüne
rahatsız olur bizden yer üstünde her şey
adamın biri rakısını doldurur
iri düşer yağmur
sen kalk buradan
ben kalkacağım şimdi




bakışların saçlarımı yatırıyor,aldatıp
sonra dokunuyor birden
siyah,ellerinde eriyor
varlık sahasında mahvediyorsun beni




gözlerini
çizip ellerime vereceklermiş
tut ki yapamadım orada
tut ki ay kesikleri üstümüzde açacak
bizi kim inceler,kim bakar bize senin gibi
tut ki kancık bir şişede kaybederiz kendimizi
gözlerin siyah,gözlerin beyaz çizgili
defter karası çizgiler üzerinde
mürekkep damlıyor her bir yanına.














’Kasım