Geceye çalar gözlerin karanlıkta
it dalaşır,itten de aç
köpekler kurtlaşır
gelirsem eğer kapına
ne bu doymazlığım
ille de ille
geleceğim
daraltıp sokakları fermuarından
sen de gel sıkışmadan
gece de uluyor bak





tekmil ışıklar açıldı
beş oda beş insan
nereden bakarsan bak
kar üstündedir





şarkılar çığ tutar geceye
ellerin kırağı dağıtır papatyalara
bekle beni
derin bir baş dönmesi gibi
karlar üstünde





destanlardan büyüyen hikayeler
asfaltta yürüyen kasımlar gibi
önü açık ceketin şarabında iç cep
ustaların ellerini kazıyan heykeller
karanlığa gömülmüş tablolar
ağzından çıkan mitler
dumanlı havaları kurtlar sever
bana sevdiğini söyleme





derdin kadar doldur suyu
bağcıklar çapraz bağlanır
usta bırakır yapısını çırağa
gece bir bakıyorum farklı izmir
yılın her saati karlar üstünde





sabah huzuru var üstümüzde
yağmur yapışmış çoktan asfalta
gecekondularda hava puslu
kadifekale gömülmüş bulutların içine
nereden baksan kümülüslü
itler çıkar böyle zamanlarda
ulur gizlece bir kurt
geceye çalar gözlerin.














’Kasım