Ellerim dolaştı, yüzüm kırıştı
Artık günleri de sayamıyorum
Her şey birbirine nasıl karıştı
Gündüzü geceden soyamıyorum


Hiçbir şey durmuyor eski yerinde
Aradığımı da bulamıyorum
Ya yüksekte her şey, ya çok derinde
Ümmiyim, ne çare, bilemiyorum


Cumamı kutladı sabah birisi
Bense perşembeyi sayıklıyorum
Zamanın da vardır, ölü, dirisi
Bir ömür, ha bire ayıklıyorum


Bütün hesaplarım çıkarken buçuk
Yarılarak, yarım düşmekte zaman
Aklımla, gönlümün arası açık
Ortalık bu yüzden olur, toz-duman


Çektirsem aklımı gidip sıgaya
Var mıdır bekleyen bir Molla Kasım
Dört yolun ağzında kalırsak yaya
Gönlümle de şimdi olurum hasım


Gönlüm, aklım ve ben, girip kol kola
Düz etsek dünyanın dört bucağını
Müdane etmeden bir nekes kula
Bulsak sımsıcacık yar kucağını


İstemem ne varlık, ne altın çuha
Benliğimi bana versen yetişir
Ben İsa değilim germe çarmıha
Beni yaşatmaya yeter bir şiir




Hayrettin YAZICI