Ben seni özleyince
Rüzgarım sana doğru yön değiştirip
Gölgeler Güneşin arkasına saklanıyordu
Ben seni özleyince
Yoksul çocukların kahkahaları duyuluyordu kenar mahallelerden
Gökyüzündeki uçurtmalarda
Adının hep baş harfi okunuyordu çok uzaklardan
Ben seni özleyince
Seyyar satıcılar susuyordu
Ve falcılar kapımda el pençe üç vakte kadar
Ben seni özleyince
Bütün gemilerde siren sesleri
Ve vapurda bir sevgili
Elinde kırmızı gül ilanı aşk ediyordu
Ben seni özleyince
Genzimde nar çiçeği bir koku
Sanki bir şey akıyordu tam şuramdan
Düşümün çıkmaz sokaklarında iklimler değişiyordu
Ben seni özleyince
Kalemi kırılıyor hemen bir yalnızlığın oracıkta
Ve gözlerimdeki hikayelerimin
Tüm acımın günahları yıkanıyordu
Ben seni özleyince
Çatlamış bir dudaktan dualar düşüyordu peşine
Ayrılık koşarak kendinden kaçıyordu
Bir akşam kızıllığında
İçtiğim demli bir çayda gözlerin çayın demine karışıyordu
Ben seni özleyince
Tüm kelimeler usul usul bir şiire sokuluyordu
Ve adımız
Hovardaya çıkıyordu beyaz sayfalarda



Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ