uzakta değil şurada yakında
arabasıyla tanrı heykeli
selam duruyor kıblesine
yüzü ufalanıyor git gide
artıklarımla geçin diyor cuma vakti
tanrı bu
söyler istediğini


gerçek, arabalarıyla kaçırılır tanrıların
arkasında bir sürü etek öpücüler
yalına ekmek bananlar
tilkiler kurtlar
kılına kurban olanlar
insan müsveddeleri
cariyeler


ey us
en düğümlü uçlarını aç
sonuna dek açılmış beyaz bir çiçek gibi
tanrının gizlerini gez
kepini soy, çıplak bırak
bul, kral çıplak diyen çocuğu
uyuklamayı bıraksın içinde
biraz haşarı ol


boş umutları boşalt heybenden
alınan köylülüğü
yeni yaşam arifesinde
nasıl da mavi göğe ucunu uzatıyor ağaçlar
gökte beyaz bir bulut güzel
evinde yurdunda huzur.
girintilerinde bir ayrıntı unutulmasın
tut tanrıyı tepesinden
ser yere
ayıkla içinden taşlarını
savur!

uzakta dur tanrı
heykeli


11. 2. 1016 / Nazik Gülünay