1
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1928
Okunma
Gözlerin düşüyor düşüme
çözüldükçe hülyalarım
savrulan bir rüzgâr oluyor kirpiklerin.
Bir yanım hasret
bir yanım özlem
içimi yakıyor bu erişilmez gurbet.
Yoksulluk sarmış dört yanımı
ve kimsesizliğin korkunç yalnızlığı
sen de yoksun ki yanımda
kime sarılayım ?
yüreğim avaz avaz
konuşursam yağmurlar yağacak yine
adını yazdığım kaldırımlar ıslanacak
ve silinecek izlerin.
Gelmezsen gülüşleri tükenir bu kentin
bütün sığınaklar uçurumlara açılır.
Gelirsen...
bu karanlık bir gül olur
saçlarından sızan yağmurdan
tutuşur begonyalar bakışlarından....
ölümü kovalayan bir göçebe olan ben
bütün ölümleri öldürürüm gözbebeklerinde
5.0
100% (1)
Cevap Yaz