dünya ne zaman temiz oldu bilmiyorum
temiz bir sudan çıktık ikimiz
daha çamaşır yıkıyordu annelerimiz
pislik tutmayan çayda
çocuk yıkıyordu
kum bentte karbeyaz çamaşırlar
payını alıyordu güneşten
tertemizdi gülüşümüz


pırıl pırıldı çimler, yüzümüz
bir bakan bir daha bakardı gözlerimize
yağmur sonrası güneş
parlardı içimizde
oysa yatağımızın üstüne akardı
toprak evin yuvaklanmış gözünden
yağmur suları


ne zaman düştü elimizden çalı süpürgesi
ne zaman girmedik aynı suya
bıraktık kardeş kardeş yatmayı
o zaman tattık ayrılığı
ne zaman utanır oldu yüzümüz
birbirine bakmaya


bıraktık komşu bahçelerden çiçek toplamayı
köpeği havlar oldu yolumuzda
hazır oldu böğrümüzde silah, sopamız
dişlerimizi gösterir olduk
sırt döndü birbirine
iki nehir
ayara bindi su


ey sevgi suyum çocukluğum
özledim seni
kuru bir merhaba de
eyvallah de
aynı yere gel
sarı papatyalı, gül kokulu
bir ıslık çal
elimi al!..


11. 03. 2016 / Nazik Gülünay