sesini çıkarmak istiyorum sessizliğimin
güneşi az evlere güneş sipariş edip
siyah perdesini yırtmak istiyorum ay’ın
hani onların çocukları da güzel okullarda okusun
çikolata alsın anneleri
oyuncakları olsun


bütün özlemleri yakmak istiyorum
ne kadar uzun olursa olsun aradaki mesafe
ulaşmakla kavuşamamak arası sevgiliye
gitmek istiyorum bu dağ sorunları devirip
en yakınına güneşin
ve sormak
dili belâsı olsa da
bülbülün çilesi
-neden bunca zordur her eve girmek?


bilmem bekleyen az mı eli çenesinde
rüzgârı göğsünde unutan
geçti yirmi beşlik simit devri
sokakta seksek oynamıyor çocuklar
sözde kazara ölen oluyor atılan bombalarda
ölü annesinin başında ağlayan
her çocuk sağ salim dönmüyor evine
babasını beklemiyor


sesim nereye kadar gider bilmiyorum
nasıl yere indiririm gökyüzünü
sadece güzel yaşasın istiyorum insanlar
benim ekmeğim aşım varsa
herkesin olsun
dünyanın yükü omzuna binmesin çocukların
kazılmış mezar gibi
bakmasınlar!..


07. 11. 2016 & Nazik Gülünay