“ Ölüme giden yoldur hayat”, son adres belli
Durum böyle olunca da zamana saygı göstermeli

Zaman herkese eşit davranmıyor, kimine su gibi kimine bin asır
Çoğu zamanda boş yere ekmek arası hayatlar sıkıştırılır

Ortada kalanın vay haline, ne gidebilir ne de kalır
İtiraz etse sesi duyulmaz, her iki taraftan da bastırılır

Taraflardan biri ya aktır ya da kara
Diğer renkleri anlatmak düşer ortada kalana

Hızla tüketiliyor hayata dair ne varsa
Dostlar, arkadaşlar, aşklar
İki arada bir derede yaşanan mutluluklar

Aldığımız nefesin tadına varılmıyor
İçilen bir bardak çaya ya poşet giydiriliyor
Ya da kahveler yalnız içilmeye başlıyor

Hızlı yaşıyoruz hızlı
Öyle ki çoğu zaman göremiyoruz etrafta olup biten olayları
Ağacın dalında tomurcuk olarak geldiğini haber veren baharı
Bir kuşun kanadında saklı olan özgürlüğün saltanatı
Sokakta oynayan çocukların umut dolu bakışları
Kaçanı kovalarken ıskaladığımız, hiç başlayamayacak olan aşkları

Bu kadar sözden sonra benim karnım acıktı
Hey usta acelem var, yap bir ekmek arası
Bir şartım var ama
Sen de diğerleri gibi sakın malzemeden çalma