8
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1288
Okunma
Suskun siluetine sinmiş bir bencil
Gözlerinde rengi mor halkalar.
Köşebaşları sokağında,
Ve daimi konukları
Yalnız perdeden çıkan başı kadar
Gölge geceye.
Herkeste bir dost
Herkes mutlu
Adamın yüreğinde yangınlar
Cümlelerini yitirirken gece
Bir çocuk suskun
Karşı pencereden adama bakar.
Köşebaşı boş.
Hayat bomboş...
Yalnız adam.
Perde de bir is kokusu genzini yakan
Kollarında ağrı...
"Çocuk anlamsız zamanlarda
Anlamayacak yaşlarda,
Sarhoş duvarların
Nasıl yılkıldığını yalnızlara"
Boş evin sessiz çığlıkları
Işıklar sönük
Yalnızlığı yazarken bir şair
Bir pencere de bir çift göz
Adı yok
Bir çocuk
Bir adam
Çocuk masum
Adam yalnızlığa mahkum.
Cevap Yaz