Sessiz çığlıklarım yokluğuna alışmak çok zor biliyorum .
Yüreğim avazım çıktığı kadar bağırıp ağlıyor..
Her defasında biraz daha köreliyor duygularım..
Küsüyorum çoçuklar gibi belki sen gelirsin diye ..
Bu deli gönlümü alırsın diye ağlıyorum çaresizce.
Hiç bir şeye çare olmuyor gözyaşlarım.

Dönüşlerin olmuyor artık bana.
Bir gün gelecek beni kaybettiğinde anlayacaksın.
Benim çaresizliğimi sende yaşayacaksın
Özleyeceksin her halimi kızıyordu kıskanıyordu.
Çok soru soruyordu ama beni deliler gibi sevmişti diyeceksin .
Benim sessiz çığlıklarımı o an anlayacaksın.

Artık sana anlatacak söz kalmadı kalemimde..
Ayaklarım istemese de gitmeyi adımlarım zorluyordu beni
Göz yaşlarım akıp iniyordu ince ince yüreğime..
Kor ateş gibi yakıyor tüm benliğimi..
Acılarım sabrımı dener oldu.

Yüreğim kadar karanlık gecelerde yazmak istedim.
Sessiz çığlıklarımı yüreğimde biriktirdim.
Susarak konuşuyorum hayalinle.