Ey sen mevsimsiz gelen aşk
Sen Zemheri gönlüme düşen sevda güneşi
Yorgun yüreğim suya hasret bir gül misali
Gönül arzusuyla sana geleyim yar .
Benim bir ömür hayalini kurduğum sevda güneşi

Sen gönlümün gizli bahçesinde açan sevda gülü
Seni ömür bahçemdeki güllerimle beklerim yar.
Sen öyle bir gel ki gönül bahçeme yer gök bizi kıskansın
Ben seninle baharda yaz olmak isterdim
Yüreğimi yokladım coştum sevdana aktım.

Çağlayan ırmaklara sığamadım taştım yokluğunda
Uzaksın ya kokunu duyuyorum tüm benliğimde
Sensizlik kör düğüm Yüreğim de
Çünkü giderken hayallerimi
Umutlarımı yarınlarımı kopardın

Gitmek miydi gerçekten tek çare
Bile bile gözyaşları döktürmek miydi arkandan
Hiç sordun mu kendine
Nasıl dayanır bu can bu ayrılığa diye
Ne çok ağladım senin arkandan

Umudum kalmadı tükendi çareler.
Anladım ki dönüşü yoktu bu gidişin
Virane gönlüme vurdu ayrılık oku kalbimden yaraladı
Bundan böyle ben seni şiirlerde şarkılarda bulayım yar.