Ey insan oğlu!
İki kapılı bir hana geldin,
Elbet bir gün gideceksin.
Gelirken sermayen yoktu,
Giderken de olmayacak.
Çıplak geldin,
Çok ağladın,
Çıplak gideceksin,
Sesin çıkmayacak.
Bakmaz mısın kendine?
Ne kadar acizsin sen.
Öyleyse!
Seni dünyaya göndereni,
Hem seni geri döndüreni,
Tanımayacak mısın?
Tanıyıp ta iman etmeyecek misin?
Onun verdiği bunca nimetlere,
Şükredip emrince yaşamaya koyulmayacak mısın?
Dünyaya insan geldin,
İnsani kamil olmayacak mısın?
Ahiret yurduna inanıp ta,
Oraya hazırlık yapmayacak mısın?
Yoksa ahiret yurduna dönmeyecek misin?
Hayır!
Bir gün sen istemesen de döneceksin.
Ne diyelim ki!
Çok yazıklar olsun,
Kendini zayi edenlere,
Çok yazıklar olsun,
Kendine ve çevresine zulmedenlere.
Başka, ne mi diyelim?
Haydın, gayrı insanlığı bırakmaya,
Haydin gerçek insanlığı yakalamaya,
İşte sözün özü bu.
Şifresi mi!
Lailaheillah Muhammeden Resülüllah.
Buyurun,
Bu güzel anahtarla,
Güzelliğe koşmaya.
Yolunuz açık olsun.
Dünya ve ahiret yurdunuz,
Mübarek olsun.
İki cihanda saadeti yakalamayana,
Yazıklar olsun.



Cemalettin GÜRPINAR