Her gün batımında kim bilir yüreğinde
Kaç güneş daha doğacak kim bilir..
Yokluğun bir dağ gibi büyüyor içimdeki hasretin
Bir o kadarda sensiz yalnız.
Ve bir o kadar sessiz yetim gözlerim

Tarifsiz yalnızlıklar çekse de yüreğim
Seni hayalim de saklarım
Seni sen yapan gülüşün ile avunurum
Manalı manasız sızlar yüreğim
Yokluğunda kaç hayal daha kuracağım

Kaç yıl daha gurbetinde kalacağım
Hem öksüz hem yetim olacağım
Ne yarim olacak ne de yaram bileceğim biri
Seni sevmek belki de tek düşüm
Üstelik düşümde de seni görmüşüm

Ey nazlı nazlı yürüyen selvi boylu yarim
İnce ince incitip gitsen de
İçten içe hep sevdim seni
Özlem çeksem de uzakta bir yerde
Yüreğimden ince ince parçalar kopar.

Kimse bilmez duymaz ama içten içe kıyamet kopar.
Ellerimde resmin gözlerimde yaşlar.
Ben böyle tükendim yokluğunda
İnce ince incitmeden şiirlerde anlattığım sen
Kırılganlığımın dilidir sana özlemim

Belki de nefrettir bir nebze gidişin
Şiirlerim de senin gibi ne sevdiği belli ne sevmediği.
Bakışlarımda Sözlerimde manasız tüken din bende
Yüreğimde öldün bilki. ..