Kader ördü ağlarını o yardan şikayetim var ne diyeyim
Kahverengi gözlerin esir aldı kopamıyorum yar
Senden vaz geçecek yürek yok bende yarim toprak,da ki toz gibi
Gök yüzündeki yağmur gibi sevmişim seni yar
Biliyorsun kopamam söküp seni atamam yüreğimden yar

Vaz geçecek yürek yok bende
Şu tez canımda erteledim her şeyi
Bu yalan dünyada kendimden bile çok sevdim seni yar
Nerde bende o yürek yarimden vaz geçecek yürek yok
Ben hep Islak ve dar sokaklarda yaşardım yalnızlığı
Hasretle susadım kalbimden gelen seslere

Ben ne fırtınalar atllatım yar
Uğruna döktüğüm gözyaşlarımdan küçük küçük denizler yaptım
Yinede kopamadım yar ben seni sevdikçe
Sancılı yıllara sardın bedenimi yinede kopamadım yar
Ne gündüzüm oldu ne gecemi bildim karanlıklar içinde

Çırpındım durdum
Hep gel gitler yaşattın beynimde yinede kopamadım yar
Bir kez baksaydın gözlerime sen de anlayacaktın
Kısaca her şeyinle benden biriydin nasılda kandırırız kendimizi
İsyanım kendime kırılmışlığım sana küskünlüğüm bize yinede
Kopamadım senden yar

Şimdi değil ama bir gün sende anlayacaksın
İşte ben o günü bekliyorum sabırla yar
Yar seninle başladım seninle bitsin bu ömrüm
Hiç bestelenmeyecek şiirler yazdım sana yar.