Düş sokağında bıraktım, mavisini umudun
Bu yüzden ey sevgili, hüzünler bana kaldı
Buluşalım kordonda, bir gün olsun demedin
Onun için sevgili, gülücük sona kaldı

Hayalleri büyüttüm, hülyalı gecelerde
Ebruli yastıklarda, buluttan yücelerde
Lavanta bahçesinde, rengarenk teceler de
İşte önünde zaman, seçkiler sana kaldı

Hoşlanıyorum demek, sevda da bir adım ya
Senin ile bir ömür, benim de, muradım ya
Gözlerine bakıp ta, seviyorum dedim ya
Hiç gizemi olmayan, sözde bir mana kaldı

Eriyen karlar gibi, şu gönlüme akmıştın
Volkanlardan püskürüp, yüreğimi yakmıştın
Son kez gördüğüm yerde, bana dönüp bakmıştın
Gözlerinin neminde, mükemmel rana kaldı

Her seven bir yürekte, sadakat denen haslet
Mutluluk göz yaşıyla, yanaklarını ıslat
Hani hayalde bile, hiç gelmeyen o vuslat
Bakışınla yazdığın, görkemli an’a kaldı

Buz tutmuş özlemlere, sevdalar yağıyorken
Bu en güzel dualar, göklere ağıyorken
Anka’nın küllerinden, yeniden doğuyorken
Herkesi büyüleyen, muhteşem tan’a kaldı

Adını haykırırım, Serv dağında ve Nur’da
Bu sözler sana gülüm, ne olur dinle dur da
Lüzumsuz bekliyorken, canan’ı, gül-i zâr da
Yâr seni getirecek, o eşsiz güne kaldı

Sadık DAĞDEVİREN
Aşık LÜZUMSUZ

ETEK YAZILARI

TECE: Çeşit, tür
RANA: Güzel, göze hoş görünen
HASLET: İnsanın yaratılışından gelen özellik, huy
VUSLAT : Kavuşma
GÖRKEM: Göz alıcı gösterişli
ANKA: Yandığında, küllerinden tekrar doğan, efsanevi kuş
MUHTEŞEM: Kusursuz, harika