Aşk’la özlemi harmanladım
Ve hüznün rengini sürdüm üstüme
Nede güzel yakıştın ama bir gece vakti
Şimdi bütün yıldızlar yokluğundan tek tek avuçlarıma düşüyor
Neler kaçırıyorsun neler ?..
Bazen çok manyak’ça susun’ca
Zaman’da deliliğe vuruyor kendini
Geçinip gidiyoruz işte zarar vermeden birbirimize

Giderken
Bir gölge bıraktım ardımda
Aklına düştükçe ve üşüdükçe ona sarıl diye!..

Şimdi
Sen bu satırları okuyunca basit bir şiirdir deyip gülümseyeceksin biliyorum
Oysa ben her cümlesine bir vedanın hikayesini sığdırmıştım
Yani sana biraz yoksul ve birazda yanmıştım ne garip işte
Senin iki dudağının arasındaymış meğer benim hayatım
Seni sevmiyorum artık dediğin an
Yüreğimden kendi defimi toprağa gömmüştüm o anda
Yani kısaca ölmüştüm ama sen anlamamıştın
İçimde bir kıyametsin gece gündüz kopan
Üç harfli bir kelimenin sırat köprüsünden geçiyorum hergün
Arkamdan ne dua okunuyor nede koparılıp atılan
Nifak tohumların bir toprağa ekiliyor


Biliyorum şimdi uzaklardan bana
Bir gurbet ötesi kadar vazgeçmiş bakıyorsun
Demiştim sana bir zamanlar eğer bir gün gidersen
Gülüşünü miras gibi saklayıp yalnızlığımda baş göz edecektim seni
Satsam paha piçilmezsin
Saklasam fayda etmezsin
Seni biraz özleyeyim dedim bu gün
Bütün yalnızlıklarda bir sevinç alkış kıyamet .
Yani anlıyacağın bak göğsüme bile sığmıyorsun artık
Sayende Aşk ile yalnızlığı seviştiriyorum her gece
Ve cümlelerin mahreminden utanınca üstlerine kilitliyorum sol yanımın kapısını !..
Vay be şiirlerin vazgeçilmezi
Nasıl bir rüşvet verdin’ki bu kalem yokluğunu bile sevdirmiş bana

Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ