13
Yorum
24
Beğeni
5,0
Puan
1261
Okunma

Nefsin simsarı çalakalem yordamakla mesulüm
Ömrü yâd ettiğim her günü de öldürmekle…
Boykot ettiğim sanrılardan
Esefle kınanan sevginin nezdinde,
Dokunmaya kıyamadığım bir çiçeğin güncesinde
Saklıyım işin aslı.
Sevmelere niyet nasıl da en etkin cümle,
Cürümün kefareti yine bağrımın özünde.
Muaf kıldığım bir sure olamaz ki
Hele ki Rabbimin refakati en derin huşua
Denk düştüyse.
Gönlün gömütü,
Aşkın kefili,
İndinde kovuşturduğum naçizane bir imgenin
Peyda olan sezgisi en akılsız hezeyan kimine göre
Kimliğimin dirayeti mademki tetikleyici bir ibare,
Sorup da sormam asla;
Kimdir kimin elçisi.
Neyden ibaretiz kim bilir?
Kılı kırk yaran hüzün bekçisi yüreğin
En şatafatlı busesi
Görünmezin indinde meylettiğim
Bir döngüye de rast gelip
Akılsız başın ırmaklarında
Coşkuyu demleyip de tefekkürü yitirmediğim.
Paye versem de pınarımdan içmediğin
En sefil kare:
Olmazın oluru ne çok sürüncemeden ibaret
Demeyi maharet bildiği şu tefrikanın.
Tensiye ettiğim bir kelamdan saklı belki de
Mükellef tutulduğum simsarı yitik
Bir mabede denk gelen
Esef yüklü basiretim ki
Mizacında nice densiz imge,
Çalmadığım sevgilere riayet etmezken hiç kimse.
Peyder pey tüketilmişliğin yontusunda
Hangi aklı evvel mağlup düş ola ki
Sefil bir gecenin ertesinde
Tünediğim dala okuduğum lanet.
Kırk haramiden ölü bir seyre meylettiğim o kırık yürekli günce:
Soytarı ve beynamaz nice tehdit ertesi,
Yorgun suretlerden düşen bininci parçaya
Duyduğum husumetten de öte
Vazgeçilmezliğinin külfeti.
Genç irisi yaşlar
Tuttuğum yas’a hürmeten;
Tüm kalıbına sığmayan imgeler,
Sığındığım cümlelerin ertesi
Yine de en dokunaklı şarkıya bel bağlamışlığı kaderin
Hoyrat bir terk edilmişlik kadar
Akla zarar o tefrikada
Gömülü hislerim.
Bir durak daha gitmeye yok iken mecalim
Aralıksız sükûneti pay ettiğim düş ölüsü
Sezilerimden yayılan pare pare
Tüm çaresizliğimin çelimsiz tınısında
Raks eden derviş yürek sesim.
Hadi, gel dercesine mabedin ıslığına yığdığım
Son bir fısıltı
Ve hangi hikmetse
Yüz görümü bir neşeye ithafen
Andığım adından bir önce
Yenilmişliğine toz konduramazken bu sevdanın,
Gelmelerden ibaret olsa keşke
Adına hayat denen terk edilişin.
5.0
95% (21)
4.0
5% (1)