Sen benim ucuna gülüşlerini iğnelediğim
Hiç yazılmamış mum kokulu mektuplarım’mısın ?
Ve tamda
Gecelerin perdeleri çekilirken gözlerinin sürmelerine
Aklıma misafir olduğunda bir anda
Ezbere okuduğum bir şiirmisin yoksa
Yok yok
Sen çok eskiden beri dinlediğim bitmeyen bir türk’üm olmalısın
Şimdi seni yazmaya kalksam
Alfebenin hangi harfi gözlerine yakışır
Yada ismini
Geceden kopardığım en parlak yıldızlardan yazsam
Kimbilir nasıl aydınlatır ışığın sabahımı
Solumdan soluna giden bir göçüm başlar sana her gece
Ve gece ömür biçerken karanlığıma
Dilimde sarı bir Eylül Türküsü oluveriyorsun hemen oracıkta




Yokluğunda susmak öyle gürültülü’ki
Sanki tüm efkarlı türkülerimin evinde ateşe veriyorum herşeyi
Acının rengini tarif et deseler bana
Gülüş’ündeki maviye hasretin körlüğü’nü anlatırdım hemen
Sen çakır bir gölgenin içinde
Siyah beyaz fotoğrafımın en büyük eksiği
Hadi gelde tamamla beni
Yüzün Aşk’ın libasına süslendi kuşandı
Hasret’in vuslatında cümle alem bak kıskanıyor hep seni
İnce bir araf’ın yollarındayım
Yolum gecenin uçurumlarından gözlerine çıkar
Tutmazsan eğer bir karanlığın içine düşeceğim


Oyy düşlerimin telli duvaklı gelini
Yüz görümlülüğün hediyesi
Beşi bir yerde ömür biriktirdim sana
Sandıklardan en güzel naftalin kokulu mevsimleri çıkardım
Gerdanına dağların kekik kokularını
En güzel şiirlerime bandıra bandıra dizeceğim
Ve seni boynundan öptükçe
Bütün Gam/ı derdi unutacağım belkide benim olmanın şerefine
Kanatları kırılmış bir an/ka kuşu gibiyim
Kızıl bir sancılı şafak’la karılmış saatlerim’deki zaman
İhanetlere tanık olmuş coğrafyam’da yaşamak meğer ne zormuş
Ve ne zormuş beylik lafları süsleyip bir cümlede toplamak
Uzun lafın kısa’sında susmaları yazıyorum artık
Unutmak; vazgeçmekten hemen sonraki duraksa
Gel vazgeç
Eylül Türkülerim’de dilimde bitmeden bekliyorum seni



Ayhan’ca Cümleler
AYHAN AKDENİZ